اسمش مهتاب بود

انگار آدم وقتی از پشت لنز دوربین نگاه میکند همه چیز دقیق تر میشود. حواسش بیشتر جمع میشود. نگاه, لبخند, اخم و… همه همه بیشتر رخ نمایی میکنند. داشتم در لنز نگاهش میکردم. زیبا بود. چشمم را از روی لنز برداشتم و نگاهش کردم. زیبا بود. گفتم: ((اسمت چیه؟)) گفت مهتاب. گفتم ((پس مهسا خواهر توئه؟)) صدای خنده خودش و دختران دیگر بلند شد. با هم پچ پچ میکردند. یکیشان گفت ((اسمش مهسا نبود که.اسمش… ))و نفهمیدم گفت مهتا, محیا مهلا محلا… نفهمیدم. اما خواهرش زیبا بود. زیباتر از مهتاب.