مجید ترکابادی

شعرها و گاه‌نوشته‌هایم

  • خانه
  • غزلهایم
  • عکسهایم
  • حال نوشت
  • بیت نوشت
  • مهمانی
  • در کوچه های حومه
غزلهایم

تاوان

ای روزگار! از چه کسی می‌توان گرفت تاوان این جوانی از دست رفته را ؟ مجید ترکابادی +2
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+2
198
غزلهایم

امسال هم گذشت کمی پیرتر شدم

‏امسال هم گذشت، کمی پیرتر شدم از دیدنِ جهان شما سیرتر شدم هرقدر شاخه‌شاخه رسیدم به آسمان در خاک...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+25
2719
غزلهایم

خرید اینترنتی « از تو چه پنهان »

با توجه به محدود بودن فروشگاه‌های عرضه کننده‌ی کتاب « از تو چه پنهان » در تهران و شهرستان‌ها،...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+7
1160
غزلهایم

چه باور کنی چه نه

ای دل! ز هرچه هست چه باور کنی چه نه باید کشید دست چه باور کنی چه نه تا...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
2
+7
3209
غزلهایم

لعنت به عکس‌ها

لعنت به خاطرات غم‌انگیز عکس‌ها لبخندهای شیطنت آمیز عکس‌ها لعنت به من که شاد کنارت نشسته‌ام لعنت به شادمانی...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+4
1585
غزلهایم

شاید نمی‌رسد به خدا هم صدای من

آخر چه بود حاصل اشک و دعای من؟ شاید نمی‌رسد به خدا هم صدای من بنشین که تا سحر...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+5
3606
غزلهایم

حرف بسیار است اما فرصت صحبت کم است

غنچه‌ی دلتنگ امشب میزبان شبنم است حرف بسیار است اما فرصت صحبت کم است آنکه مدت‌هاست از من چشم...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+12
1582
غزلهایم

هوا هوای جدایی، هوای تنهایی‌ست

هوا هوای جدایی، هوای تنهایی‎ست هوا هوای غم روزهای تنهایی‎ست همین که هم‌قدم دیگری شدی یعنی که عاشقی همه‌جا...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
0
1575
غزلهایم

کتاب شعر « از تو چه پنهان » مجید ترکابادی

اولین مجموعه غزل من با عنوان « از تو چه پنهان » توسط انتشارات سوره مهر به چاپ خواهد...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+1
2204
غزلهایم

دیگر بگو چگونه بگویم بمان؟ بمان!

ای جان! تو را به جان منِ خسته جان، بمان دیگر بگو چگونه بگویم بمان؟ بمان! از رفتنت همیشه...
نویسنده توسطمجید ترکابادی
0
+15
1779

راهبری نوشته‌ها

1 2 … 9

مجید ترکابادی

img
شعرها و نوشته‌ها و عکس‌ها و حال و هوایم را با شما اینجا به اشتراک می‌گذارم. «از تو چه پنهان» این اسم کتابم بود.

اینستاگرام من

majid_torkabadi

[ My Photos • عکس‌ها• نوشته‌ها ]
l @majid.torkabadi ⁦ :پیج شعرهایم 🖍️ |
ِ
Instagram post 2244512910701608019_1279644169 . راستش من خیلی گریه نمی‌کنم. اما اگر زیاد به مادرم نگاه کنم گریه‌ام می‌گیرد. یا اگر زیاد به او فکر کنم گریه‌ام می‌گیرد. به اینکه مرا به دنیا آورد و شب‌ها گریه می‌کردم و از خواب بلند می‌شد تا آرامم کند، به اینکه دست‌های مرا می‌گرفت تا راه رفتن یاد بگیرم، به اینکه ماشین لباس‌شویی خراب شده بود و با دست لباس‌هایم را می‌شست، به اینکه پیاز رنده می‌‌کرد، برنج پاک می‌کرد، به اینکه برایم قیمه درست می‌کرد. به اینکه روز اول مدرسه دیر آمد دنبالم، همه‌ی بچه‌ها رفتند خانه و من گریه کردم. به اینکه مادرم بیست سال صبح‌ زود بیدار می‌شد و به سر کار می‌رفت. به اینکه زنگ می‌زد و می‌پرسید: «نهارتو خوردی؟». به اینکه به من پول می‌داد بستنی زمستانی بخرم و خوشحال باشم. به اینکه دیر به خانه می‌آمدم و نگرانم بود. من اگر به نگرانی مادرم فکر کنم گریه‌ام می‌گیرد. نگرانی مادرم خیلی گریه‌دار است. کاش می‌توانستم به عقب برگردم. برگردم به چند ماهگی و دیگر نصف شب از خواب بیدار نشوم و گریه نکنم، و لباس‌هایم را کثیف نکنم، و همه‌ی ظرف‌ها را بشورم، و همه‌ی غذاها را درست کنم، و همه‌ی چیزهایی که مادرم دوست دارد داشته باشد را بخرم، و نگذارم مادرم سر کار برود، و نهارم را بخورم، و شب‌ها دیر به خانه بر نگردم. کاش می‌توانستم همه‌ی نگرانی‌های مادرم را از دنیا پس بگیرم. کاش دنیا جوری بود که مادرم هیچ‌وقت نگران نمی‌شد. نگرانی مادرها یکی از اسرار عالم است. راستش من خیلی گریه نمی‌کنم. اما اگر زیاد به مادرم فکر کنم گریه‌ام می‌گیرد. و اگر زیاد به مادرم نگاه کنم گریه‌ام می‌گیرد. و در نظر من مادرم هنوز همان زن جوانی است که در عکس‌ها لبخند می‌زند و دستش را گذاشته‌است روی سر پسرک یکی دو ساله‌ای، و انگار می‌خواسته حرفی بزند. حرفی که تا روز قیامت کسی نخواهد فهمید چه بوده است. من اگر زیاد عکس‌های مادرم را نگاه کنم گریه‍‍...... . #مجید_ترکابادی . همیشه مبارکی، مبارک‌ترین ❤️ . باز با گریه به آغوش تو بر می‌گردم چون غریبی که خودش را برساند به وطن #فاضل_نظری .
Instagram post 2238126150719471021_1279644169 . و هرچه بیشتر چیزی نمی‌گویی، می‌بینی پشت سرت بیشتر چیزهایی می‌گویند. و باز چیزی نمی‌گویی. نه اینکه حرفی برای گفتن نداشته باشی. خیلی چیزها برای گفتن بود، اگر می‌شد گفت. اگر حصار مراعات دور تا دور کلامت را نگرفته بود. پس باز بیشتر چیزی نمی‌گویی و درباره‌ات بیشتر قضاوت می‌شود. انگار مِه همه جا را گرفته باشد و هرچه بیشتر چیزی نگویی، مه عمیق‌تر می‌شود. سرت را که بالا می‌کنی می‌بینی تنها شبحی از تو پیداست که هر کس درباره‌اش چیزی می‌گوید. هرکس؛ حتی آن‌ها که قبل از هوای مه‌آلود، زیر روشنی خورشید تو را دیده بودند. بگذار بگویند‌. و #قضاوت کنند. خیالت نباشد. شاید فردا که مِه تمام شد، همه‌شان فهمیدند لکه‌ی نوری که در هوای مه‌آلود با دست به همدیگر نشان داده بودند و گفته بودند «خورشید...خورشید...»، چراغ بی‌رمقی بیش نبوده‌ است. . بهمن ۱۳۹۸ . جایی در مه #مجید_ترکابادی .
Instagram post 2233034955265721897_1279644169 . اما « دلتنگی » یکی از رازهای عالم است. کشف نشده و موهوم و بی‌محابا. ناگهان چنگ می‌زند بر دلت. بعد انگار کسی را می‌خواهی. نگاهش را، لبخندش را، عطرش را، دست‌هایش را. و دلت او را می‌خواهد. و دلتنگ‌تر می‌شوی. و دلت او را می‌خواهد. و دلتنگ‌تر می‌شوی. و چنگ می‌زند بر دلت انگار. و دلتنگ‌تر می‌شوی. و نگاهش... و عطرش... «کاش اینجا بودی». و دلتنگ‌تر می‌شوی. و نمی‌دانی دلتنگی چیست. رنجی‌‌ست انگار. غمی موهوم. چنگ می‌زند بر دلت. «کجایی؟» و دلت کسی را می‌خواهد. کسی که نیست. که اگر ببینی‌اش دلتنگ‌تر می‌شوی. که دلتنگی ناگهان چنگ می‌زند بر دلت. چه کنارت باشد چه نباشد. که #دلتنگی یکی از رازهای عالم است. رنجی موهوم انگار. . 🎼 موسیقی استاد #محمدرضا_شجریان استاد #حسین_علیزاده استاد #کیهان_کلهر . 🎥 تصویربرداری با موبایل، #ماسال . #مجید_ترکابادی .
Instagram post 2230896912828421477_1279644169 . یک شمع «۳» گذاشته بودند رو کیک. کیکی که مادرم خودش پخته بود. موز نداشت، شکلات نداشت، و لابه‌لای آن مغز گردو پیدا نمی‌شد. و کسی با خامه رو آن ننوشته بود «مجید جان تولدت مبارک». که اگر می‌نوشت هم من نمی‌فهمیدم. من فقط باز کردن هدیه‌ای که کاغذ کادو پیچیده شده بود روی آن را می‌فهمیدم، و ماشین کنترلی را که آرزو می‌کردم سیمش آنقدر بلند باشد که تا ته کوچه برسد. و فوت کردن شمع را می‌فهمیدم، شمعی که عدد «۳» بود. و هیچ‌کس نمی‌دانست که زمان آنقدر زود می‌گذرد تا یک شمع «صفر» بگذارند کنار شمع «۳» و شمع‌ها را بگذارند روی کیکی که موز دارد، شکلات دارد، مغز گردو دارد و کسی با خامه روی آن نوشته است: «مجید جان، تولدت مبارک». هیچ‌کس نمی‌دانست که من «ده برابر» آن سه‌سالگی را هم خواهم دید، که مادرم شمع صفر بگذارد مقابل «۳» و پدرم کنارم باشد، و خواهرم لبخند بزند. و من نمی‌دانستم که «صفر» چه عدد بزرگی است. آنقدر بزرگ است که وقتی بگذارند مقابل «۳» باید جوانی را فوت کنی، باید همه‌ی خواب‌هایی که برای سی‌سالگی دیده بودی را فوت کنی. و حالا همه می‌دانند که دیگر ده برابر این سن را نخواهم دید. که دست‌های مهربان مادرم، شمع «صفر» دیگری مقابل این «۳۰» نخواهد گذاشت. و من این روزها چقدر از این حقیقت می‌ترسم. و چقدر از اعداد می‌ترسم. و چقدر مثل «صفر» هیچ نیستم. و چقدر ساده می‌شد مرا فوت کرد که دود بشوم. و چقدر آدم‌ها که همین «صفر» کنار «۳» را فوت نکردند. و چقدر این ده‌برابر زود گذشت. و من از این به بعد، دیگر ده‌برابر هیچ کدام از شمع‌های تولدم را نخواهم دید. چرا دیگر هیچ کس برایم کاغذ کادو رو نمی‌پیچد روی ماشین کنترلی؟ که سیمش بلند باشد. آنقدر بلند که تا ته دنیا برود. . #خدا_را_شکر #کی_میدونه_چی_میشه امسال هم گذشت و کمی پیرتر شدم .
Instagram post 2214231870821162954_1279644169 . گفت: «اینجا چه می‌خواهی؟» گفتم: « آمده‌ام برف ببینم آقا. » گفت: « این وقت شب؟ » گفتم: « اگر روز می‌آمد، روز می‌آمدم آقا » گفت: « آخر تنها؟ » گفتم: « اگر کسی بود می‌آوردمش آقا. » گفت: « انگار از دنیا بی‌خبری، از کجا می‌آیی؟ » گفتم: « از دورترها آقا... » گفت: « هوای مملکت پس است، آمده‌ای برف ببینی؟ » گفتم: « دل ما همیشه هوایش پس است آقا » گفت: « برگرد خانه‌ات. فردا هم برف هست ببینی. » گفتم: « آمدیم و ما فردا نبودیم آقا. حیف نیست آخرین برف را ندیده باشیم؟ » گفت: « دیوانه‌ای تو؟ » گفتم: « دیوانه که نه آقا. شاعرم. » . . ⁦❄️⁩ اولین #برف_تهران در #زمستان ۱۳۹۸ که شبانه به دیدنش رفتم. .
Instagram post 2211986168644830045_1279644169 . ز جهان دل برکندم تا شوری پیدا کردم تو سیه گیسو کردی چون مجنون صحرا گردم ‌ درس #سه_تار در محضر استاد #علیرضا_ذوالفنون @alirezazolfonoun . نابلدم و خراب مشق می‌زنم ‌ قطعه‌ای در #افشاری، بر اساس یک تصنیف کردی
Instagram post 2205439120835362766_1279644169 . چجوری بگم. یعنی فکر کن من درخت، بقیه پرنده. پرنده‌ها میان دور و برم، بال می‌زنن، دلبری می‌کنن، لای شاخ و برگا می‌شینن، یکم استراحت می‌کنن، سایه می‌گیرن، بارون بیاد می‌مونن تا بارون تموم شه، حرفی می‌زنن، درد دلی، آوازی... دلِ ما ساده، خیال برش می‌داره موندنی هستن. انس می‌گیره. غافل اینکه ما رو واسه همین سایه و استراحت می‌خواستن. نه اینکه حالا از هیچی ما خوششون نیمده باشه، نه. یه قشنگی‌هایی داریم در خد خودمون. شکوفه‌ای، برگی، رنگ و لعابی. منتهاش انگاری اونقدا نیست که یه پرنده بیاد، اونجوری به چشمش بیایم که لونه کنه همینجا، فکر پریدن با یکی دیگه نباشه. همین دو شب پیش طاووس اومد سراغم. حالا بگو طاووس پر نمی‌زنه. میگم همین دو شب پیش، یه طاووس، رنگارنگ، تماشایی، بال زد اومد اینجا. فایده‌اش چیه؟ میگم یعنی دور و برم طاووس هم اومده. این گرگ و روباها از دور نگاه می‌کردن، می‌گفتن نگاه کن طاووس رفته سراغ درخت بدقواره. حالا نگاه کنی از دور خیال برت می‌داره ما چه تماشایی بودیم طاووس و پرستو و بلبل هر روز میان دور و برمون. اینطوریا نیست. یعنی دور و برم پر از پرند‌ه‌های قشنگه که سهم من نیستن. اینا خستگی‌شون در بره می‌رن. اونجوری براشون تماشایی نیستیم که موندنی باشن. اومدن اینجا پر و بالی استراحت بدن، برن دنبال پرنده‌های دیگه. آدم خسته میشه دیگه. درخت سراغ نداری پا داشته باشه بیاد کنار ما ریشه کنه؟ حالا قدّ طاووس تماشایی نبود هم نبود، موندنی باشه، تو بگو چنار باشه. برگ و بار داریم ولی فایده‌ش چیه. شدیم درخت این پرنده قشنگا. ‌ #مجید_ترکابادی #حال_نوشت
Instagram post 2190250516433754071_1279644169 . می‌خوای برم تو آشغال مردم دنبال پول بگردم؟ می‌رم به جان خودم. نصف شب می‌رم تو گند و کثافت مردم. می‌رم سر همون کوچه که گفتی چی می‌شد ما اینجا خونه داشته باشیم. گفتم ببین چه درخت‌های قشنگی داره. بعد اشک تو چشمات جمع شد، گفتی چرا ما اینجا خونه نداریم؟ دلم می‌خواست می‌تونستم اونجا برات خونه بخرم. دلم می‌خواست می‌تونستم ببرمت همون پیتزافروشی که پشت درش این‌پا اون‌پا کردی، اینقدر پول داشته باشم که با خیال راحت هرچی می‌خوای سفارش بدی و به قیمت غذاها نگاه نکنی‌. یا اگه دوست داشتی می‌رفتیم کبابی‌های دربند که هیچ وقت جرات نکردیم بریم توشون. ببرمت همون مانتو یشمیه که از پشت ویترین دیدی رو بخری، بدون اینکه بپرسی قیمتش چنده. دلم می‌خواست برات از این گوشی بزرگ‌ها بخرم که میشه باهاش عکس‌های قشنگ گرفت. آخه مگه من خودم دلم خواسته که بدبخت باشم؟ آخه کدوم آدمی توی این دنیا از اول دلش میخواسته بدبخت باشه. والا منم بچه که بودم نقاشی یه خونه‌ی بزرگ رو می‌کشیدم با دودکش. جلوی خونه درخت که هیچ، باغ می‌کشیدم اصلا. مگه تقصیره منه که اینطوری شده؟ به خدا دیگه نمی‌دونم چکار کنم. تو بگو چکار کنم دیگه؟ دیگه چکار کنم که یکم پول در بیارم. به خدا بگی برو تو آشغال‌های مردم دنبال پول بگرد، می‌رم. می‌رم به جان خودم. خسته شدم. دلم می‌خواد سر بذارم روی شونه‌ات گریه کنم فریبا. روم نمیشه. . #مجید_ترکابادی 📷 عکس در یکی از محل‌های دفع زباله اطراف تهران #حالمون_خوش_نیست .
Instagram post 2178248102440861432_1279644169 . 😔 ...که بیخیال جهان ساز می‌زنیم ‌ چه شود به چهره‌ی زرد من نظری برای خدا کنی که اگر کنی همه درد من به یکی نظاره دوا کنی تو کمان کشیده و در کمین، که زنی به تیرم و من غمین همه‌ی غمم بود از همین که خدا نکرده خطا کنی ‌ #هاتف_اصفهانی ‌ 🎼 از قطعات ساده‌ی دستگاه #ماهور که به هزار دلیل خیلی برایم دلنشین است. #سه_تار #دستگاه_ماهور .
Instagram post 2173580339029908971_1279644169 ‌ تو کمی جلوتر بودی و پله‌ها را یکی‌یکی رد می‌کردی. من پشت سرت از پله‌ها بالا می‌آمدم. آخرین پله و آبی آسمان بعد از پله‌ها را می‌دیدم، اما هرقدر جلوتر می‌رفتیم به آخر نمی‌رسیدیم. انگار پله‌ها مدام متولد می‌شدند و تمام نمی‌شدند. تو با سرعت از پله‌ها بالا می‌رفتی. صورتت را نمی‌دیدم. به پشت سرم که نگاه می‌کردم انگار هزار پله را پشت سر گذاشته‌ بودم. اما تصویر رو به رو همیشه ثابت بود، همیشه همان تعداد پله باقی مانده بود و هر قدر جلو می‌رفتیم فرقی نمی‌کرد. ناگهان تو به آخرین پله رسیدی و لحظه‌ای روی آن ایستادی. گیسوان سیاهت در زمینه‌ی آبی آسمان تاب می‌خورد. صورتت را نمی‌دیدم. بعد رفتی و من به سرعت به سمتت حرکت کردم. تمام نمی‌شدند پله‌های لعنتی. هر قدر بالا می‌رفتم پایان راه نزدیک‌تر نمی‌شد. انگار عطرت پیچیده بود در دالان. خواب عجیبی بود. ‌ #مجید_ترکابادی #عکس_نوشت #خواب #رویا #کابوس
Load More... Follow on Instagram

بیشترین لایک شده ها

  • تاوان
  • امسال هم گذشت کمی پیرتر شدم
  • مرا ز یاد تو برد و ترا ز خاطر من
  • خرید اینترنتی « از تو چه پنهان »
  • اینکه حالم بد است یعنی تو
  • شاید نمی‌رسد به خدا هم صدای من
  • دلگیر
  • برگرد و بی بهانه مرا با خودت ببر
  • نقاشی روی دیوار
  • چه باور کنی چه نه

درباره من

من یعنی « مجید ترکابادی » جوانکی هستم که گاهی عکس می‌گیرم و گاهی چیزی می‌نویسم. ارشد مدیریت تکنولوژی خوانده‌ام در دانشگاه تهران و چند سالی است در کار و بار دیجیتال مارکتینگ هستم. یک مجموعه غزل به نام « از تو چه پنهان » مرتکب شده‌ام که انتشارات سوره مهر آن را به چاپ رسانده. در شبکه‌های اجتماعی دنبالم کنید، فرار نمی‌کنم.
همه‎ی نوشته‎های این سایت متعلق به نویسنده است